Jij bent een kind van God! Wat een heerlijk gevoel kan dat geven. Dagen dat je je door God gezien weet, geliefd, gehoord, gewild. Of de dagen waarin je de leiding van Gods Geest zo sterk kan ervaren, Gods hand in je leven ziet.
Van alles naar niets
In Lucas 3 wordt Jezus gedoopt. En terwijl Hij werd gedoopt, opende de hemel zich en daalde de Heilige Geest op Hem neer. Er klonk een stem uit de hemel die zei: ‘Jij bent mijn geliefde Zoon, in jou vind ik vreugde.’ God bevestigt dat Jezus Zijn Zoon is en Hij geeft Jezus de Heilige Geest mee. Een dag vol vreugde!
Maar al snel daarna, in Lucas 4, lezen we dat Jezus alleen door de woestijn zwerft. Een grote overgang, van alles naar niets. De ene dag vier je feest, de volgende dag sta je met lege handen, weet je niet meer wat je met jezelf of een bepaalde situatie aan moet. En alsof het niet genoeg is krijgt Jezus na veertig dagen zonder eten in de woestijn ook nog de duivel voor zich. Verleiding, verzoeking. De duivel geeft hem de optie tot een makkelijke uitweg. ‘Buig voor mij en de hele wereld is voor jou.’ ‘Je bent toch Gods Zoon, red jezelf dan.’ Ook niet onherkenbaar toch?
Keuzes
In een vol leven heb je iedere dag honderd keuzes te maken; er wordt vaak van alle kanten aan je getrokken. Er zijn stemmen die je daarbij ook nog vertellen wat er mis is met je leven, met je omstandigheden. Die je af willen brengen van je vertrouwen op God en die je doen twijfelen. Is God wel goed, ben ik wel zijn kind? Jezus wist welk lijden nog voor Hem lag en toch koos Hij op dat moment, hongerig en moe, niet voor de makkelijke weg.
Er staat geschreven
De kern van een woestijn is dat er niets meer is. De woestijn is een lege, dorre vlakte. Je hebt er niets meer. Toch had Jezus een wapen waarmee Hij de duivel op dat moment versloeg: Gods eigen woord! Jezus had de woorden van God paraat om de duivel daarmee de waarheid voor te houden, hem weg te jagen. Jezus zegt tot drie keer toe: ‘Er staat geschreven…’ Misschien voelde Hij zich op dat moment niet gezien of gedragen, maar Hij wist wat waarheid is, wat er staat geschreven, wat ons is beloofd. Hij wist zich Gods eigen Kind.
Een waar woord
Jij bent een kind van God. God heeft het goede met je voor. Maar ook als Zijn kind vind je jezelf wel eens in de woestijn. Een woestijn die niet prettig is, waarin je veel moet loslaten. Maar de woestijn is ook een plek waar God is. Heb je wel eens dat je een lied maar blijft neuriën? Dat het licht valt op een tekst die op je prikbord hangt of dat je belijdenistekst (‘Als God voor ons is, wie kan dan tegen ons zijn?’) ineens in je hoofd zit? Teksten die je een weg uit de woestijn geven, of een ander licht op je vraag werpen. Een teken dat God er is en dat Hij blijft. Zijn woord blijft waar en Zijn genade is aanwezig.
Let’s go!
We zitten in de veertigdagentijd. Een tijd voor stilte en reflectie op dat wat Jezus voor ons gedaan heeft. Kun je terugkijkend zien dat God bij je was in de vreugdevolle dagen en in de woestijndagen? En zijn er teksten of liederen die jou geholpen hebben standvastig te blijven, zoals Jezus dat was?
Schrijven is voor mij een manier om mijn gedachten te ordenen. Of het nu een beleidsstuk is voor mijn werk, een gebed dat opborrelt of een overdenking bij een lied dat al heel de dag in mijn hoofd zit. En met het delen van gedachten leer je elkaar kennen, vind je herkenning. En dat is wat ik hoop te bereiken met mijn schrijfsels, dat we ons bij elkaar herkennen en zo moed en inspiratie opdoen om weer verder te gaan.