Misschien eenzaam, maar nooit echt alleen

Social media is in staat mij flink te beïnvloeden. Met name foto’s van mensen bij elkaar of lachende vriendengroepen. Ik ben dankbaar voor mijn vriendschappen en de mensen om mij heen, begrijp me niet verkeerd, maar soms ervaar ik een duisternis van eenzaamheid in mijn hart. Een verlangen naar méér verbondenheid. 

Misschien herken jij je in dit gevoel of ervaar jij een bepaalde eenzaamheid door een verbroken relatie, ruzie of het gemis van een dierbare. Wellicht heb jij hiermee geworsteld in tijden van Corona. Vandaag wil ik samen kijken naar Gods liefde en trouw in het leven van Jozef.

Van huis en haard

Ik kan mij zo voorstellen dat Jozef bekend was met de leegte van eenzaamheid. Door zijn twaalf broers wordt hij in een donkere put gegooid en later verkocht voor twintig zilverstukken aan kooplieden die op weg zijn naar Egypte (Genesis 37: 23-28). Jozef wordt op de slavenmarkt uitgekozen door ene Potifar, hoveling van de farao. Hij is een wildvreemde in een hem onbekende cultuur. 

Jozef was weg van zijn vertrouwde huis en haard, toch staat er: ‘De Heer stond Jozef terzijde’ (Genesis 39: 1-2). God zegent hem in al zijn werken. Potifar merkt dit op en geeft Jozef leiding over zijn gehele huishouden. Ook de vrouw van Potifar heeft oog voor de Hebreeuwse slaaf. De vrouw probeert Jozef te verleiden. Jozef blijft daarentegen trouw aan zijn meester. Toch wordt hij veroordeeld en bestraft voor iets wat hij niet heeft gedaan. God blijft Jozef nabij (Genesis 39: 20-21). In het zwarte gat, de gevangenis, ziet God Jozef staan. 

Jozef versus Jezus

Jezus is ook bekend met eenzaamheid. Hij wordt door Judas verkocht voor zilver, net als Jozef (Mattheüs 27: 9). Jezus wordt door zijn twaalf trouwe discipelen verlaten en verraden. Wanneer eenzaamheid jouw hart in zijn greep houdt, mag je weten dat God jou omsluit. Zijn hand rust op jouw. Jezus stierf aan het kruis, opdat wij nooit verlaten zullen worden door onze God. Hij kent jou bij naam en je ontsnapt niet aan zijn aandacht (Genesis 139: 5-7).

Let’s go!

Onderstaande Bijbelverzen hebben mij doen beseffen dat in de donkerste nacht, ik nog steeds gezien word door de Hemelse Vader. Jij ook! Hij blijft verbonden met ons.

‘Al zei ik: ‘Laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht,’ ook dan zou het duister voor U niet donker zijn – de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht.’ Psalm 139 : 11-12 (NBV)

Welke Bijbeltekst is voor jou een bemoediging?

Wij zijn de handen en voeten van het lichaam van Christus. Durf jij af te stappen op nieuwe mensen binnen jouw gemeente? Ken jij iemand die baat zou kunnen hebben aan een persoonlijk bericht of een kaartje? Ik wil je aanmoedigen om, waar de kans zich voordoet, Gods liefde door jou heen te laten zien.