Als een hert…

Petrichor, ken je dat woord? Het is het woord van de geur die ontstaat wanneer regen op droge grond valt. Een heerlijke geur vind ik het. Een geur waar ik deze zomer soms naar verlangde. Regen op droge aarde. En je begrijpt wel, dat verlangen ging dieper dan alleen echt water in de tuin.  

Onverzadigbaar

Verlangen, een gevoel dat we denk ik allemaal kennen. Het gaat dieper dan ergens naar uitzien. Ergens naar verlangen, daar zit een soort pijn in. Een gevoel dat hangt tussen hopen en opgeven, iets van levensbelang waar je net niet zelf bij kan. Vaak denken we ook dat het leven beter zal zijn als een bepaald verlangen vervuld is. Als het afkoelt bijvoorbeeld, of als ik een telefoon heb die mooiere foto’s maakt. Dat het leven beter is mét een partner of met 15 kilo minder. In verlangen zit ook iets onverzadigbaars. Soms wordt een verlangen vervuld en staat er al weer een nieuw verlangen klaar. Onze verlangens worden ook constant gevoed door alles wat we om ons heen zien. Reclame, social media, films. Er is altijd meer. Het is een onrustig gevoel dat je opjaagt. 

Verlangen naar God 

In de Bijbel wordt, zeker in de Psalmen, veel gesproken over verlangen. Verlangen naar iets dat noodzakelijk is om verder te kunnen. ‘Zoals een hert verlangt naar water, zo verlangt mijn ziel naar God’ (Psalm 42) of in Psalm 84 ‘Van verlangen smacht mijn ziel naar de voorhoven van de Heer. Heel mijn hart en mijn lijf roepen om de levende God’. 

Verlangen naar God, naar zijn aanwezigheid, is wel wat anders dan verlangen naar dat leuke jurkje of die nieuwe auto. God dringt zijn aanwezigheid ook niet op via een hippe Instagram foto of een lekker poppy liedje. Het verlangen naar Hem wordt niet automatisch, constant aan ons gevoed. Soms ga je aan dat verlangen naar God daarom snel voorbij. Verlangen naar God moet je zelf voeden. Door stil te zijn, door voor God te zingen, psalmen te zingen. Je kan het ook voeden door naar anderen te kijken, je te laten inspireren door voorbeelden die je laten zien hoe je met God kunt leven. Of door met anderen gelovigen op te trekken en samen over God te spreken. 

Het regent, het zegent 

Wij kunnen verlangen naar God. Maar wat zo mooi is, God verlangt ook naar ons, naar jou. Hij wil niet liever dan ons verlangen naar Hem vervullen. Hij toont ons zijn liefde, Hij vult ons met alles wat we nodig hebben. Hij bewijst ons steeds weer zijn trouw. Hij brengt rust. Zijn rust en vrede, Zijn zegen is als regen voor droge grond.  Het maakt het mogelijk om vrucht te dragen, om weer door te geven. En het ruikt heerlijk! 

En nu aan de slag!

Soms klinkt het zo eenvoudig, we leven in een gebroken wereld, maar als we ons verlangen op God stellen dan komt het allemaal uiteindelijk wel goed. Daarmee gaan we voorbij aan de grote verlangens in ons leven die er zijn, die pijn doen. Verlangen naar een kindje bijvoorbeeld of herstel van een relatie, naar beterschap. Die verlangens zijn er en mag je bij God brengen. Hij belooft dat Hij luistert en, als we naar Hem verlangen, rust brengt. 

Wat zijn jouw verlangens? Waarnaar ben jij op zoek? Voel jij je ziel wel eens smachten naar God? En ervaar je wel eens dat Gods zegen (regen) in jouw leven je ook weer in staat stelt om weer verder te delen? Jou vrucht laat dragen? We zijn benieuwd naar hoe God jullie regen gaf op droge grond!